- قرص سیپروفلوکساسین چیست و چه بیماری هایی را درمان می کند؟
با خواندن این مطلب هر آنچه لازم است در مورد قرص سیپروفلوکساسین را یاد می گیرید. ممکن است سوالات بسیار زیادی در رابطه با داروی سیپروفلوکساسین در ذهن شما باشد به منظور پاسخگویی به تمام سوالاتتان این مقاله ی جامع را در مورد قرص سیپروفلوکساسین تهیه کرده ایم.
قرص سیپروفلوکساسین جهت درمان انواع عفونت های باکتریایی تجویز می گردد. سیپروفلوکساسین متعلق به آن دسته از داروها به نام آنتی بیوتیک کینولون است. که با متوقف کردن رشد باکتری عمل میکند.
موارد استفاده از داروی سیپروفلوکساسین
این آنتی بیوتیک فقط عفونت های باکتریایی را درمان میکند، و برای عفونت های ناشی از ویروس (مانند سرماخوردگی) استفاده نمیگردد. استفاده های غیر ضروری یا کاربرد نادرست هر آنتی بیوتیک میتواند بهکاهش اثربخشی آن منجر گردد.
سیپروفلوکساسین
نحوه مصرف داروی سیپروفلوکساسین
چنانچه دستورالعمل استفاده از دارو وجود دارد قبل از شروع مصرف سیپروفلوکساسین با دقت مطالعه کنید، و در صورت در دسترس بودن اطلاعات بیمار پیش از تجویز به بیمار آن را با داروساز خود در میان گذارید. بیمار هنگام دریافت دارو باید از پزشک و داروساز هر سوالی را درباره نحوه استفاده از دارو بپرسد.
این دارو خوراکی است و مصرف با غذا یا بدون غذا را پزشک میبایست تشخیص دهد و معمولا دو بار در روز و در وعده های صبح و شام تجویز میگردد.
این قرص ممکن است طعم تلخی داشته باشد پس شما نمیتوانید آن را قسمت کنید، بجوید، و یا آن را خرد نموده سپس مصرف کنید. به همین دلیل شرکت داروسازی آن را به صورت بلعیدن تجویز میکند.
دوز و طول درمان بر اساس وضعیت پزشکی و سلامت بیمار و واکنش بیمار به دارو تعیین میگردد. هنگام مصرف سیپروفلوکساسین مایعات فراوان بنوشید مگر اینکه دکتر خلاف آن را تجویز نماید.
این دارو بایستی حداقل 2 ساعت قبل یا 6 ساعت پس از مصرف سایر داروها مصرف گردد که ممکن است با آن ترکیب شود، و اثربخشی آن را کاهش دهد. از داروساز خود در مورد سایر داروهایی که میتوانید با آن مصرف نموده و ممنوعیتی ندارد کسب اطلاع نمایید.
این نمونه ها عبارتند از : کوئیناپریل، سولامر، سوکرالفات، ویتامین ها / مواد معدنی (از جمله آهن و روی، مکمل ها) و محصولات حاوی منیزیم، آلومینیوم، یا کلسیم (مانند آنتی اسیدها، محلول دیدانوزین، مکملهای کلسیم).
غذاهای سرشار از کلسیم، من جمله فراورده های لبنی (مانند شیر، ماست) و یا آب میوه های غنی شده با کلسیم میتوانند اثر این دارو را کاهش دهند. این دارو را باید حداقل 2 ساعت قبل یا 6 ساعت پس از خوردن غذاهای غنی از کلسیم مصرف گردد، مگر اینکه شما این غذاها را به عنوان بخشی از یک وعده غذایی اصلی میل کنید که شامل غذاهای دیگر (غنی شده با موادی غیر کلسیم) میباشد. این غذاها باعث کاهش اثر کلسیم مورد نیاز میگردد.
از دکتر یا داروساز خود بپرسید که از چه مکمل های تغذیه ای و یا جایگزین آن با خیال راحت میتوانید استفاده نمایید.
دوره کامل این دارو را طبق تجویز پزشک استفاده نمایید. حتی اگر علایم بیماری پس از چند روز در شما کمرنگ شود و یا شما اثری از بیماری را در خود مشاهده نکنید. توقف دارو ممکن است خیلی زود موجب بازگشت عفونت گردد.
اگر وضعیت شما همچنان ادامه دارد و یا بدتر میشود حتما به پزشک خود اطلاع دهید.
عوارض جانبی سیپروفلوکساسین
تهوع، اسهال، سرگیجه، سبکی در سر، سردرد، و مشکلات خواب ممکن است در هنگام مصرف دارو رخ دهد. اگر هر یک از این اثرات در شما باقی بماند یا وخیم تر شود، دکتر یا داروساز خود را بی درنگ مطلع کنید.
به یاد داشته باشید که چون دکتر این دارو را تجویز کرده است پس او بهتر میتواند عوارض جانبی دارو را برای شما تشخیص دهد. ممکن است بسیاری از مردم در هنگام استفاده از این دارو دچار عوارض جانبی جدی نگردند. اگر شما هر گونه عوارض جانبی جدی را در خود مشاهده نمودید بلافاصله به دکتر خود اطلاع دهید، من جمله: زمانی که پوست شما وقتی در معرض آفتاب قرار میگیرید به راحتی دچار سوختگی بیشتر میشود (حساسیت شدید پوستی به نور خورشید)، کبودی / خونریزی غیر معمول، نشانه هایی از عفونت جدید (مانند تب مداوم، گلو درد مداوم)، نشانه هایی از مشکلات کلیوی (مانند تغییر در میزان ادرار، و ادرار به رنگ قرمز / صورتی)، نشانه هایی از مشکلات کبدی (مانند خستگی غیر معمول، درد شکم / معده، تهوع / استفراغ مداوم، زردی چشم / پوست، ادرار تیره).
چنانچه شما هر گونه از این عوارض جانبی را در خود مشاهده نمودید بلافاصله کمک پزشکی دریافت کنید: از جمله: سردرد شدید / مداوم، تغییرات بینایی، لرزیدن اعضا بدن (لرزش)، تشنج، سرگیجه شدید، غش، ضربان قلب سریع / نامنظم، تغییرات خلق و خوی (مانند اضطراب، سردرگمی، توهم، افسردگی، و در موارد نادر افکار خودکشی).
این دارو به ندرت ممکن است باعث مشکلات عصبی دائمی (نوروپاتی محیطی) شود. در صورت بروز هر یک از علائم زیر مصرف سیپروفلوکساسین را قطع نموده و مشکل را با پزشک خود در میان گذارید:
درد، بی حسی، سوختگی، سوزن سوزن شدن، ضعف در بازوها، دست ها، پاها، یا انگشتان، تغییرات در چگونگی حس های لمسی درد / دما / ارتعاش / موقعیت بدن.
این دارو به ندرت ممکن است باعث یک بیماری شدید در روده (کلستریدیوم سخت مربوط به اسهال) به دلیل یک نوع باکتری مقاوم گردد. این وضعیت ممکن است در طول درمان یا به طور هفتگی یا ماه ها پس از درمان ? رخ دهد. چنانچه این علائم پیشرفت کرد به پزشک خود اطلاع دهید: اسهال مداوم، شکم یا درد / گرفتگی معده، خون / مخاط در مدفوع خود.
حتی اگر شما هر یک از این علائم را داشتید از محصولات ضد اسهال یا داروهای ضد درد مخدر استفاده نکنید زیرا این محصولات ممکن است شرایط شما را وخیم تر کند.
استفاده از این دارو برای دوره های طولانی مدت یا مکرر ممکن است موجب بروز برفک دهان یا عفونت جدید گردد. بعد از مشاهده تکه های سفید رنگی در دهان، تغییر در تخلیه واژن و یا سایر علائم جدید با دکتر خود تماس بگیرید.
واکنش آلرژیک جدی به این دارو نادر است. با این حال، در هنگام بروز این موارد، کمک پزشکی دریافت نمایید. از جمله: جوش، خارش / تورم (به خصوص در چهره / زبان / گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی.
مواردی که در این مقاله اشاره شد ? یک فهرست کامل از عوارض جانبی است که امکان دارد رخ دهد. چنانچه شما متوجه عوارض دیگری شدید که در این فهرست به آن اشاره نشده است، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
اقدامات پیشگیرانه
قبل از مصرف سیپروفلوکساسین، درصورت حساسیت داشتن به این دارو یا دیگر آنتی بیوتیک های کینولونمانند نورفلاکسسین، ژمیفلاکسسین، لوفلاکسسین، موکسیفلاکسسین، یا افلاکسسین جریان را با دکتر خود و یا داروساز در میان بگذارید؛ یا اگر هر حساسیت دیگری هم دارد با پزشک خود مطرح کنید. این محصول ممکن است شامل عناصر غیرفعال باشد که میتوانند موجب حساسیت و یا مشکلات دیگر شوند. برای جزئیات بیشتر با داروساز صحبت کنید.
پیش از استفاده از این دارو، تاریخچه مصرف داروی خود را با پزشک و یا داروساز در میان بگذارید، مخصوصا مواردی از قبیل: دیابت، مشکلات قلبی (مانند حمله قلبی که اخیرا داشتید)، مشکلات تاندون یا مفصل (مانند التهاب تاندون و بورسیت)، مینیسک زانو، عارضه کبد، میاستنی گراویس، مشکلات عصبی (مانند نروپاتی محیطی)، تشنج و شرایطی که خطر تشنجتان را افزایش میدهند (مانند آسیب سر یا مغز، تومورهای مغزی، تصلب شرایین مغزی).
سیپروفلوکساسین ممکن است موجب ایجاد شرایطی شود که ریتم قلب را تحت تاثیر قرار دهند ( طولانی شدن زمان QT). طولانی شدن زمان QT بندرت میتواند موجب مشکل جدی ضربان قلب نامنظم یا سریع (بندرت کشنده) و دیگر علائم (مانند سرگیجه شدید، غش کردن) شود که نیاز به مراقبت های پزشکیدارد.
خطر طولانی شدن زمان QT درصورت وجود شرایط پزشکی معین یا در صورت استفاده همزمان از داروهای دیگری که موجب طولانی شدن زمان QT میشوند، ممکن است افزایش پیدا کند. پیش از استفاده از سیپروفلوکساسین، در مورد تمام داروهایی استفاده میکنید با پزشک و یا داروساز صبحت کنید و همچنین اگر هریک از شرایط زیر را داشتید با پزشک و یا داروساز در میان بگذارید: مشکلات قلبی معین ( نارسایی قلبی، ضربان قلب کند، طولانی شدن زمان QT در نوار قلب)، تاریخچه خانوادگیِ مشکلات قلبی معین (طولانی شدن زمان QT در نوار قلب، مرگ ناگهانی قلبی (ایست قلبی)).
میزان پایین پتاسیم یا منیزیم در خون هم ممکن است خطر طولانی شدن زمان QT را افزایش دهد. این خطر ممکن است در صورت استفاده از داروهای معینی (مانند دیورتیک یا «قرص های آبی») و یا در صورت داشتنشرایطی مانند عرق زیاد، اسهال یا استفراغ، افزایش یابد. در مورد استفاده صحیح از داروی سیپروفلوکساسین با پزشک خود مشورت کنید.
این دارو درمانی ممکن است به ندرت موجب تغییرات جدی در سطح قند خون شود، مخصوصا اگر شما دیابت دارید. مراقب علائم قند خون بالا شامل افزایش تشنگی و میزان دفعات ادرار باشید. سیپروفلوکساسین همچنین ممکن است اثرات کاهنده قندِ خونِ داروی glyburide را هم افزایش دهد. پس همچنین باید مراقب علائم کاهش قند خون مانند عرق ناگهانی، لرزش، ضربان بالای قلب، گرسنگی، دید تار، سرگیجه، یا سوزن سوزن شدن دست هم باشید. قند خون خود را به صورت منظم با برنامه ای که پزشکتان مشخص میکند، چک کنید. اگر علائم قند خون پایین را مشاهده کردید، باید قند خون خود را با استفاده از قرص ها یا ژلِ گلوکز یا خوردن مواردی مانند قند، عسل، یا شیرینی، یا نوشیدن آبمیوه یا نوشابه غیر رژیمی افزایش دهید و بلافاصله با پزشک خود درباره واکنش بدنتان به این دارو مشورت کنید. برای جلوگیری از کاهش قند خون، در وعده های غذایی منظمی غذا بخورید، و هیچ وعده ای را رها نکنید. پزشکتان ممکن است آنتی بیوتیک دیگری را برایتان تجویز کند و یا داروهای دیابتی را برای رفع این مشکل تجویز کند.
این دارو ممکن است باعث گیجی شما شود. پس از مصرف دارو، رانندگی نکنید، از دستگاه ها و ماشین آلات استفاده نکنید، یا از هر فعالیتی که نیازمند هوشیاری است تا زمانیکه مطمئن نشدید که میتوانید بطور امن انجامش دهید، اجتناب کنید. از مصرف نوشیدنی های الکلی دوری کنید.
این دارو ممکن است شما را به نور حساس کند. از قرار گرفتن طولانی تحت نور آفتاب،حمام های برنزه و لامپ های خورشیدی اجتناب کنید. زمانیکه خارج از منزل هستید، از کرم های ضد آفتاب و البسه محافظ در برابر نور آفتاب استفاده کنید. دیگر داروها (مانند ترتینون مکونیول) ممکن است حساسیت شما به آفتاب را افزایش دهند. برای جزئیات بیشتر با پزشک و یا داروساز صحبت کنید.
سیپروفلوکساسین ممکن است موجب شود تا واکسن های باکتریایی زنده مانند واکسن حصبه بخوبی عمل نکنند. بنابراین، هیچ واکسیناسیونی در زمان استفاده از این دارو را بدون رضایت پزشک انجام ندهید.
پیش از داشتن عمل جراحی، در مورد مصرف محصولاتی که استفاده میکنید (شامل داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) با پزشک یا دندانپزشک خود مشورت کنید.
کودکان ممکن است به عوارض جانبی این دارو حساس تر باشند، مخصوصا از نظر مشکلات تاندونی یا مفصلی.
انسان های پیر و سالخورده هم ممکن است به عوارض جانبی این دارو بخصوص مشکلات تاندونی (بویژه اگر آن ها در حال مصرف همزمان کورتیکواستروئیدهایی مانند پردنیزول یا هیدروکورتیزون باشند) و طولانی شدن زمان QT حساس تر باشند.
در طول بارداری، این دارو باید تنها زمانیکه واقعا مورد نیاز باشد، استفاده شود. در مورد خطرات این دارو با پزشک خود مشورت کنید.
این دارو وارد شیر مادر میشود ! با پزشک خود قبل از شیر دادن به نوزادتان مشورت کنید.
تداخلات دارویی
فعل و انفعالات دارویی ممکن است اثر داروهای شما را بهبود دهند و یا خطر عوارض جانبی جدی را افزایش دهند. این مطلب شامل همه فعل و انفعالات ممکن نمیباشد. لیستی از تمام محصولاتی که مصرف میکنید را تهیه و با پزشک خود و یا داروساز در میان بگذارید. میزان مصرف هیچ دارویی را بدون نظر پزشک خود تغییر ندهید و قطع نکنین و یا اینکه بدون اطلاع پزشک مصرف هیچ دارویی را آغاز نکنید.
برخی محصولات که ممکن است با این دارو فعل و انفعالاتی داشته باشند عبارتند از: رقیق کننده های خون (مانند آسنوکومورال، وارفارین) و استرانسیوم.
علاوه بر سیپروفلوکساسین، بسیاری از داروهایی که ممکن است بر ریتم قلبی (طولانی شدن زمان QT) اثر بگذارند، عبارتند از: آمیودارون، دوفتیلید، کوئینیدین، پروکینآمید، سوتالول.
این دارو میتواند خروج دیگر داروها از بدن شما را کُند کنَد که ممکن است بر نحوه تاثیر این داروها اثر داشته باشد. مثال هایی از داروهایی که تحت تاثیر قرار میگیرند عبارتند از: دولکستین،پیرفنیدون، تاسیملتئون،تیزانیدین.
از نوشیدن مقدار زیادی از نوشیدنی های کافئین دار (قهوه، چای، کولا)، خوردن مقدار بالای شکلات، یا مصرف زیاد داروهای کافئین دار، اجتناب کنید. این دارو ممکن است اثرات کافئین را افزایش دهد و یا زمان اثر آن را بیشتر کند.
اگرچه بیشتر آنتی بیوتیک ها مانند قرص ها، پچ، یا حلقه، بعید است که بر کنترل بارداری هورمونی اثری داشته باشند، تعدادی از آنتی بیوتیک ها (مانند ریفامپین، ریفابوتین) میتوانند تاثیر آنها را کاهش دهند. این امر ممکن است در بارداری تاثیرگذار باشد، اگر شما تحت کنترل بارداری هورمونی هستید، از پزشک خود و یا داروساز بخواهید تا جزئیات بیشتری را در اختیارتان بگذارند.
مصرف دوز بالا یا اوردوز
در صورتی که دوز بالایی مصرف گردد با مرکز مسمومیت یا اورژانس تماس گیرید. در تهران میتوان با مرکز مسمومیت با شماره تلفن 1490 تماس بگیرید. ساکنان دیگر شهر ها میتوانند با مرکز کنترل مسمومیت استانی یا اورژانس 115 تماس بگیرند.
نکته های مهم
سیپروفلوکساسین را به بقیه افراد جهت مصرف ندهید. این برخلاف قانون است. تست های آزمایشگاهی و یا پزشکی (مانند فشار خون، ضربان قلب، رشد در کودکان) ممکن است به صورت دوره ای برای نشان دادن پیشرفت شما و یا کنترل عوارض جانبی انجام شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.
منبع : hellodoctor.ir
